Soorten tests voor hoogbegaafdheid

Alvorens een potentieel hoogbegaafd kind te testen, moeten ouders een aantal factoren in overweging nemen. Als u dit doet, krijgt u meer empowerment in het onderwijs van uw kind en vermijdt u ook de valkuilen die maar al te vaak voorkomen als er geen duidelijke reden is om te testen. Interessant is dat je hoogbegaafdheidstesten kunt doen op

https://giftedpeople.eu/. De twee belangrijkste soorten tests voor hoogbegaafde kinderen zijn IQ-tests en prestatietests. Beide soorten tests hebben voor- en nadelen. Praat met school functionarissen om een ​​beter beeld te krijgen van de test die het meest geschikt is voor uw kind. Een combinatie van zowel IQ-tests als prestatietests is vaak vereist voor toelating tot een hoogbegaafd programma.

IQ-tests en prestatietest

IQ-tests meten het vermogen. Een IQ-test van 85-114 is gemiddeld. Een test tussen 115 en 129 wordt aangeduid als licht IQ hoogbegaafd, 130-144 matig hoogbegaafdheid en 145 tot 159 hoogbegaafdheid. Scores hoger dan deze worden beschouwd als uitzonderlijk of diep begaafd. (Een “geniale” IQ-test is in het verleden gedefinieerd als een IQ van meer dan 160). Prestatietests. Prestatietests meten wat een kind al weet. Hoogbegaafde kinderen presteren niet per se goed op basis van cijfers op school, maar doen het traditioneel goed op gestandaardiseerde tests, met scores tussen 95% en 99%. Naast deze tests kunnen kinderen ook worden geëvalueerd om te zien of ze “uitzonderlijk talent” hebben (bijvoorbeeld zeer geavanceerde leesvaardigheid) en intrinsieke motivatie. Onnauwkeurigheden bij het testen kunnen worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder testplafonds, perfectionisme en onderpresteren. Het is ook belangrijk op te merken dat hoogbegaafdheid dynamisch is en in de loop van de tijd verandert. Als u denkt dat dit het geval kan zijn met uw kind, lees dan meer online op websites voor hoogbegaafde mensen.

Wie moet testen uitvoeren?

Hoogbegaafdheidstests moeten worden uitgevoerd door iemand die ervaring heeft met het werken met hoogbegaafde kinderen. Anders zijn de testresultaten mogelijk niet nauwkeurig. Sommige testers kunnen bijvoorbeeld beginnen met het kind de gemakkelijkste vragen te stellen en doorgaan met vragen totdat het kind een bepaald opeenvolgend aantal vragen mist. Een ervaren tester weet dat hij met moeilijkere vragen moet beginnen, zodat het kind niet moe of verveeld raakt , waardoor het kind fouten kan maken. Dit kan op zijn beurt leiden tot een lage en onnauwkeurige score.